../ IS  
Útgefið gæðaskjal: Leiðbeiningar
Skjalnúmer: Rsýk-190
Útg.dags.: 11/16/2016
Útgáfa: 5.0
2.02.07.23 Sýklalyfjamæling í blóði
Hide details for Rannsóknir - Heiti, ábendingar, grunnatriðiRannsóknir - Heiti, ábendingar, grunnatriði
Heiti rannsóknar: Gentamísín, Vancómýsín
Samheiti: Sýklalyfjaþéttnimæling
Pöntun: Beiðni- Blóðmeinafræði og klínisk lífefnafræði eða Hros beiðna- og svarakerfið. Verð: Sjá Gjaldskrá
    Hide details for ÁbendingÁbending
    Á rannsóknarkjarna er mældur styrkur vankómýsíns og gentamícins allan sólarhringinn alla daga.

    I. Gentamísín
    Tilgangur með mælingu á gentamísín er:
    • Að stilla inn skammta í upphafi meðferðar.
    • Við sérstakar aðstæður, að fylgjast með styrk í blóði á meðan á meðferð stendur.

    Mældur er minnsti styrkur fyrir gjöf (lágstyrkur), mesti eftir gjöf (hástyrkur) eða styrkur eftir mislangan tíma frá gjöf (þegar amínóglykósíð eru gefin einu sinni á sólarhring).

    Gentamísín er af flokki amínóglykósíðlyfja sem hafa áhrif á próteinframleiðslu baktería. Þau verka á fjölda tegunda Gram neikvæðra stafa, þó ekki loftfælinna. Lyfin eru gefin í æð eða vöðva og skiljast nánast óbreytt út um nýru. Þau skiljast að miklu leyti út við blóð- og kviðskilun. Lyfin geta valdið nýrnaskemmdum, sem ganga oftast til baka þegar meðferð er hætt. Þau geta einnig skaðað VIII. heilataugina, ýmist heyrn eða jafnvægisskyn. Þessar skemmdir ganga ekki til baka þegar gjöf er hætt og versna við endurteknar lyfjagjafir.

    Minni hætta er talin á aukaverkunum ef styrkur lyfjanna í blóði verður ekki of mikill og ef lyfin eru gefin í skamman tíma, ekki lengur en í 3 til 5 daga. Mjög sjaldgæf aukaverkun eru lamanir (neuromuscular blockade), vegna þessarar aukaverkunar skal gefa lyfið hægt, á að minnsta kosti 20 til 30 mínútum.(1)

    II. Vankómýsín
Ekki er alltaf þörf á að mæla styrk vankómýsíns í blóði.
Þó er mælt með að mæla lyfjastyrk hjá sjúklingum sem fá vankómýcín ef þeir:
Eru mjög veikir, til að tryggja að skammtar verði nægilega háir.
Fá samtímis lyf sem getur farið illa með nýrun (til dæmis gentamícín eða önnur amínóglýkósíð).
Eru á háskammta vankómýsínmeðferð.
Hafa óstöðuga nýrnastarfsemi.
Eru í blóðskilun.
Eru nýburar.

    Mældur er minnsti styrkur fyrir gjöf (lágstyrkur). Ekki er ástæða til að mæla mesta styrk eftir gjöf (hástyrk).

    Vancómýsín er af flokki glykópeptíða sem hafa áhrif á bakteríuvegginn og verkar það á flestar tegundir Gram jákvæðra baktería, einnig loftfælinna. Lyfið er að jafnaði gefið í æð og skilst nánast óbreytt út um nýru. Það skilst ekki út við blóð- eða kviðskilun. Vancómýsín má taka um munn, en það frásogast mjög illa og verkar því eingöngu á innihald þarmanna. Lyfið getur í stöku tilfella valdið nýrnaskemmdum, sérstaklega sé það gefið með amínóglýkósíðlyfjum. Heyrnarskaði var áður fyrr tengdur mjög háum skömmtum lyfsins, en ekki hefur verið að sýnt fram á þann skaða við notkun nýrri og hreinni gerða lyfsins (2, 3).

    Vancómýsín skal gefa hægt, ekki hraðar er 15 mg/mín.

    Við alvarlegar sýkingar er mælt með að gefa hleðsluskammt af vankómýsín (skv. heimild Thomson et al. JAC 2009) til að ná sem fyrst nægilegri þéttni vankómýsíns í blóði.


    Mögulegar viðbótarrannsóknir: Mæling á styrk annarra lyfja í blóði. Mæling sumra þeirra getur orðið erfið ef sjúklingur er á mörgum sýklalyfjum samtímis.
    Hide details for SýnatakaSýnataka
      Hide details for Sérstök tímasetning sýnatökuSérstök tímasetning sýnatöku
      Að jafnaði er ekki mælt með að mæla styrk strax eftir að sýklalyfjagjöf hefst, lyfið þarf að hafa náð stöðugum styrk í blóði. Oft er miðað við að bíða í tíma sem samsvarar um það bil fjórum helmingunartímum lyfsins.

      Lágstyrkur gefur til kynna hvernig nýrnastarfsemin er, hvort hætta sé á að lyfið safnist fyrir í líkamanum. Mælt er rétt áður en nýr lyfjaskammtur er gefinn.
      Hástyrkur gefur til kynna hvort gefinn skammtur er hæfilega stór og er ýmist tekinn þegar lyfið er í mestri þéttni í blóði eða á öðrum tilteknum tíma eftir gjöf.

      Tímasetning sýnatöku
      Gjöf lyfs
      Lágstyrkur gentamísíns
      Hástyrkur gentamísíns
      Lágstyrkur vancómýsíns
      Hástyrkur vankómýsíns
      Í æðGefið 3x á dag
      Sýni eru tekin rétt áður en lyfjagjöf hefst

      Gefið 1x á dag
      Ekki er samkomulag um eina aðferð sem beita skuli. Dæmi um aðferðir eru:
      • 24 tímum eftir gjöf
      • 18 tímum eftir gjöf
      • 8 tímum eftir gjöf
      • 6-14 klst eftir gjöf
      Gefið 3x á dag
      Sýni eru tekið 30 mín eftir að lyfjagjöf lýkur

      Gefið 1x á dag
      Hástyrkur er mældur í blóði í upphafi meðferðar
      Sýni eru tekin rétt áður en lyfjagjöf hefstEkki er þörf á að mæla hástyrk vankómýsíns
      Í vöðvaRétt áður en lyfjagjöf hefst Gefið 3x á dag
      Sýni eru tekið 60 mín eftir að lyfjagjöf lýkur

      I. Gentamísín
      Hægt er að gefa amínóglýkósíð þrisvar sinnum eða einu sinni á sólarhring. Sýnatakan fer nokkuð eftir því hvor aðferðin er notuð.
        Gefið þrisvar á sólarhring
        Í upphafi er gefinn hleðsluskammtur og síðan viðhaldsskammtur. Mælt er með að mæla styrk eftir gjöf fyrsta eða annars viðhaldsskammts og skammtar eru síðan ákvarðaðir eftir niðurstöðu þeirrar mælingar.
        Sé nýrnastarfsemi eðlileg er fylgst með henni (serum kreatínín) og skömmtum ekki breytt nema breyting verði á, skammtar eru annaðhvort minnkaðir eða látinn líða lengri tími á milli þeirra. Lyfjastyrksmæling í blóði er þá endurtekin.

        Gefið einu sinni á sólarhring
        Í flestum tilfellum virðist það gefa að minnsta kosti jafngóða raun að gefa amínóglýkósíð einu sinni á dag og líkur á eiturverkunum eru minni.
        Þetta á þó líklega ekki við sé meðferðin vegna hjartaþelsbólgu af völdum enterókokka og óvíst er um meðferð í þungun, hjá slímseigjusjúklingum, við beinsýkingar og miðtaugakerfissýkingar af völdum Gram neikvæðra stafa. Skammtar í upphafi eru á bilinu 5- 7 mg/kg/sólarhring. Við langtímameðferð skal sennilega ekki gefa stærri skammta en 5 mg/kg/sólarhring

        Fylgst er með nýrnastarfsemi sjúklings (serum kreatínín) einu sinni til tvisvar í viku. Sé hún óbreytt þarf ekki að mæla lyfjastyrk aftur, breytist nýrnastarfsemin er hins vegar nauðsynlegt að endurskoða skammtana. Við skerta nýrnastarfsemi skal annaðhvort lengja bilið á milli gjafa eða minnka skammta (sjá töflu úr sömu grein og línuritið).
      II. Vankómýcín

        Lágstyrkur - Mældur rétt fyrir næstu lyfjagjöf.

        Hástyrkur - Ekki er þörf á að mæla hástyrk vankómýsíns. Mjög erfitt er að ákvarða hvenær mæla skal hástyrkinn vegna þess hve hratt hann breytist þegar lyfið dreifist um líkamann. Mikilvægara er að mæla lágmarksstyrkinn, reynist hann vera minni en 15 mg/L er mjög ólíklegt að hámarksstyrkur sé meiri en 40mg/L ef nýrnastarfsemi er eðlileg (2).

      Hide details for Ílát og áhöldÍlát og áhöld
      Serum glas með rauðum tappa án gels (svört miðja) . Litakóði samkvæmt Greiner.

    Hide details for Sending og geymslaSending og geymsla
      Hide details for Geymsla Geymsla
      Sermi geymist í kæli í 48 klst.

    Hide details for NiðurstöðurNiðurstöður
      Hide details for SvarSvar
      Svar er gefið í mg/l sem samsvarar μg/ml
      Hide details for TúlkunTúlkun
      I. Gentamícín viðmiðunargildi
        Gefið þrisvar á sólarhring
        Lágstyrkur á að vera minni en 2 mg/l
        Hástyrkur á að vera 5 - 10 mg/l
        Gefið einu sinni á sólarhring
      Lágstyrkur er ekki alltaf mældur á sömu tímabilum, dæmi um viðmiðun eftir mis langan tíma frá gjöf eru:
        • Styrkur 24 tímum eftir gjöf á að vera minni en 0,5 mg/l
        • Styrkur 18 tímum eftir gjöf á að vera minni en 1 mg/l
        • Styrkur 8 tímum eftir gjöf á að vera 1,5-6 mg/l.
        • Styrkur mældur 6-14 klst eftir gjöf er borinn saman við línurit sem segir til um hve langt skuli vera á milli skammta.(sjá línurit í heimild 5).
    Hástyrkur í upphafi meðferðar er æskilegur 16-34 mg/l (1).
      II. Vankómýcín

      Lágstyrkur er æskilegur 10-15 mg/L. Í sumum alvarlegum sýkingum getur verið æskilegt að miða við 15-20 mg/L.

      Hástyrkur - Sé lágstyrkur innan við 15mg/L er afar ólíklegt að hástyrkurinn fari yfir 40 mg/L (2). Óþarfi er að mæla styrk eftir gjöf.

      Mjög veikum sjúklingum er stundum gefið vankómýsín samfellt yfir allan sólarhringinn. Við þær aðstæður er æskilegur styrkur í blóði 15 til 25 mg/L.

      Á svari birtist eftirfarandi athugasemd:
      "Meðferðarmörk: Lágstyrkur (f. lyfjagjöf) 10-15 mg/L ,
      Í sumum alvarlegum sýkingum getur verið æskilegt að
      miða við 15-20 mg/L (í samráði við smitsjúkdómalækni)."



    Hide details for HeimildirHeimildir
    1. Gilbert DN. Aminoglycosides. In:Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, eds. Douglas and Bennett's Principles and practice of infectious diseases. New York: Churchill Livingston, 2005:328-35
    2. Murray BE., Nannini EC. Glycopeptides. In:Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, eds. Douglas and Bennett's Principles and practice of infectious diseases. New York: Churchill Livingston, 2005:417-425
    3. Murray PR., Baron EJ., Jorgensen JH., Pfaller MA., Yolken RH., In Manual of Clinical Microbiology. Washington: ASM Press, 2003:1045-1047
    4. Murray PR., Baron EJ., Jorgensen JH., Pfaller MA., Yolken RH., In Manual of Clinical Microbiology. Washington: ASM Press, 2003:1053-1054
    5. Journal of Antimicrobial Chemotherapy (1997) 39, 677–686: Experience with a Once-Daily Aminoglycoside Program Administered to 2,184 Adult Patients DAVID P. NICOLAU, COLLIN D. FREEMAN, PAUL P. BELLIVEAU,1,3 CHARLES H. NIGHTINGALE, JACK W. ROSS AND RICHARD QUINTILIANI
    6. Archives of Disease in Childhood Fetal and Neonatal Edition 2002;87:F214 2002: Dose regimen for vancomycin not needing serum peak levels? W-H Tan, N Brown, A W Kelsall and R J McClure
    7. PEDIATRICS Vol. 103 No. 4 April 1999, p. e48. Lack of Vancomycin-associated Nephrotoxicity in Newborn Infants: A Case-Control Study. Varsha Bhatt-Mehta, PharmD, Robert E. Schumacher, MD, Roger G. Faix, MD, Michelle Leady, PharmD, and Timothy Brenner, PharmD
    8. REV. HOSP. CLÍN. FAC. MED. S. PAULO 56(1):17-24, 2001. Monitoring the treatment of sepsis with vancomycin in term newborn infants. José kleber Kobol Machado, Rubens Feferbaum, Edna Maria Albuquerque Diniz, Thelma S. Okay, Maria Esther J. Cevvon and Flávio Adolfo Costa Vaz.
    9. Ann Pharmacother. 1993 May;27(5):594-8. Vancomycin therapeutic drug monitoring: is it necessary? Freeman CD, Quintiliani R, Nightingale CH
    10. Journal of IV Nursing 1999 Nov-Dec;22(6):336-42. Vancomycin peak serum concentration monitoring. Tam VH, Moore GE, Triller DM, Briceland LL
    11. Laboratoriehåndbok for Mikrobiologisk institutt, versjon 2/05. Rikshospitalet, Oslo, http://www.rikshospitalet.no/content/res_bibl/3529.pdf
    12. Provtagningsanvisningar på Karlinska Universitetslaboratoriet, http://provtagningsanvisningar.karolinska.se/templates/Provanvisning____59140.aspx
    Development of vancomycin dosage guidelines to acheive new target concentrations-JAC2009-Thomson.pdf
    VancomycinGuidelines IDSA-ASHP--AJHSP2009.pdf

    Guidance on use of vancomycin in adults.docx

        Vinsamlegast athugið að þessar rannsóknir eru nú framkvæmdar á rannsóknakjarni og skulu sýni sendast þangað

        Ritstjórn

        Helga Erlendsdóttir
        Guðrún Svanborg Hauksdóttir
        Theódóra Gísladóttir
        Katrín Helga Óskarsdóttir - katrinho
        Sigrún H Pétursdóttir
        Kristján Orri Helgason - krisorri

        Samþykkjendur

        Ábyrgðarmaður

        Kristján Orri Helgason - krisorri

        Útgefandi

        Katrín Helga Óskarsdóttir - katrinho

        Upp »


        Skjal fyrst lesið þann 05/01/2010 hefur verið lesið 9296 sinnum